Vandaag de laatste kans om directe degradatie te ontlopen tegen D.H.V. wat zelf nog in de race is voor een periodetitel. Onder warme omstandigheden (zeer broeierig) werd afgetrapt op een veld waar de voorjaarsbloemetjes vrolijk bloeiden.
S.K.N.W.K. had zijn zaakjes in de eerste helft prima voor elkaar, er werd prima vanuit de organisatie gespeeld en ze waren zeker in het eerste half uur de betere ploeg. Er kwamen diverse mogelijkheden in de tegenaanval om tot scoringskansen te komen, maar dikwijls was de laatste bal niet goed. Waar in een aantal andere wedstrijden zulke mogelijkheden prima werden uitgespeeld, lukt het de laatste weken maar niet om deze nu te verzilveren. Robert Padmos en Remco v/d Berge gingen een paar keer prima door, maar zoals gezegd de laatste bal wilde maar niet goed aankomen.
Duidelijk is ook dat het vertrouwen gewoon ontbreekt. Een vrije trap van Remco van den Berge op Machiel Schot had een doelpunt verdiend, maar zijn volley verdween voorlangs. Ook D.H.V. kreeg nog een mogelijkheid, maar de prima keepende Kenneth Boogert redde met een prima reflex. Rust 0-0 en het was al enige tijd geleden dat S.K.N.W.K. zo’n goeie eerste helft had gespeeld.
Na rust ging het aanvankelijk nog goed totdat er een onweersbui losbarstte. De scheidsrechter besloot dat de wedstrijd gewoon verder kon gaan en in de stromende regen lukte het D.H.V. uit het niets om te scoren 1-0. S.K.N.W.K. moest meer risico gaan nemen, want een gelijkspel zou immers een bij deze tussenstanden een beslissingswedstrijd betekenen.
Wilco de Valk sleurend zoals altijd kreeg een mogelijkheid, maar de doelman redde prima op zijn inzet. Even later leek dan toch de verdiende gelijkmaker te vallen, maar Rene Verschoor zag zijn kopbal van dichtbij naast verdwijnen.
Uit 1 van de counters scoorde D.H.V. 2-0, omdat S.K.N.W.K. inmiddels enorm veel ruimte moest toestaan. Even later viel ook nog de 3-0, maar dat was alleen voor de statistieken. Eindstand 3-0, wat gezien het spel geflatteerd was, want S.K.N.W.K. had zeker in de eerste helft het betere van het spel.
Een (droevig) feit is dat S.K.N.W.K. na een jaar derde klas weer gelijk degradeert na een seizoen waarin het te wisselvallig acteerde en zeker in het laatste deel van de competitie niet thuis gaf.
Uithuilen en opnieuw beginnen is het motto. Met een een aantal zeer getalenteerde A-junioren (JO19-spelers) erbij gaat S.K.N.W.K. volgend seizoen weer mee spelen voor de prijzen, want ondanks degradatie ziet de toekomst er rooskleurig uit met een zeer jonge selectie.
Toon v/d Berge
