Trainer uit Kruiningen mikt nog steeds op het kampioenschap
Nieuwenhuijse geniet bij SKNWK
door Ben van den Aarssen
KRUININGEN – Zeven wedstrijden is Adriaan Nieuwenhuijse nu onderweg met SKNWK. Na een vlotte start hapert de machine bij de ploeg uit Nieuwerkerk. Het kampioenschap lijkt voor het vorig seizoen op de drempel van de tweede klasse gestruikelde SKNWK nu al een utopie.
Na het teleurstellende 2-2-gelijkspel bij ZSC’62 hekelde Nieuwenhuijse afgelopen zaterdag de instelling van zijn team. Niettemin blijft hij ambitieus. Nog altijd is promotie zijn doel. ,,Na een paar mindere wedstrijden moet je de doelen niet ineens bijstellen.“
Weg uit de slangenkuil wilde Nieuwenhuijse vorig jaar rond deze tijd. Zijn tweede seizoen bij SSV’65 werd een rampjaar. Een echte voetballer trapt nooit na en dat doet de 45-jarige trainer uit Kruiningen dan ook niet. Maar toch, de opluchting over de ontsnapping uit Goes overheerst nog altijd. ,,Ik wilde hoe dan ook van het gesodemieter af zijn. In het eerste jaar draaide de ploeg lekker en dat verborg de problemen. Voor mezelf wist ik dat ik het niet goed naar mijn zin had. Ik had ruzie met de degene die bij SSV aan de touwtjes trekt en werd zeker in mijn tweede jaar gewoon tegengewerkt. Ik had er een dagboek van bij kunnen houden. Elke twee weken gebeurde er wel wat en bijna altijd ging het om geld. Hetzelfde wat ik vroeger als speler en trainer bij Hoek heb meegemaakt. Daarom wilde ik terug naar een echte dorpsclub, een vereniging waar niet betaald werd. Ik wilde weer de sfeer beleven, zoals ik die bij Kruiningen en bij Arnemuiden heb ervaren.“
Nieuwenhuijse, tennisleraar van professie en sinds kort ook les-assistent op het Buijs Ballot College in Goes, heeft het naar z’n zin in Nieuwerkerk. Nog altijd is hij onder de indruk van de slagvaardigheid die de ambitieuze derdeklasser aan de dag legde om hem binnen te halen. Nauwelijks lag het nieuws over zijn vertrek uit Goes op straat, of SKNWK meldde zich. ,,Daar sprak waardering uit. Ze wilden me echt graag hebben. Dat is voor mij een voorwaarde om geïnteresseerd te zijn, ongeacht het niveau.“
In een eerste gesprek met de clubleiding eiste Nieuwenhuijse allerlei verbeteringen in de organisatie rond de selectie. Het trainingsveld moest worden aangepast en ook de komst van een keeperstrainer en een hersteltrainer achtte hij noodzakelijk. Groot was de verbazing bij Nieuwenhuijse toen bij een vervolggesprek zijn wensen al bleken te zijn gerealiseerd. Lange tijd zag het er naar uit dat Nieuwenhuijse bij een tweedeklasser aan de slag zou gaan. In de finale van de nacompetitie strandde de ploeg tegen Zwaluwe.
Aanwinst
,,Het was puur de spanning dat ze het niet haalden. Ze waren zoveel beter dan alle andere ploegen, ook beter dan Zwaluwe. SKNWK zou een aanwinst zijn geweest voor de tweede klasse, daar ben ik van overtuigd. Ikzelf wilde ook graag. Aan de andere kant kun je als nieuwe trainer makkelijker bouwen in de derde klasse. We hoeven ons nu niet aan te passen aan de tegenstander en kunnen werken aan onze eigen speelstijl.“ Ondanks de misgelopen promotie trof Nieuwenhuijse bij het begin van de voorbereiding geen aangeslagen ploeg aan. ,,Ik denk dat het goed is geweest dat er juist nu een nieuwe trainer voor de groep kwam. Alles was nieuw, ook de trainingsintensiteit werd in het begin opgevoerd naar drie keer in de week. De jongens vraten op wat ik ze aanreikte. We wonnen in de beker met 5-1 van Zwaluwe. Dat gaf ook genoegdoening en daarmee was dat hoofdstuk afgesloten.“
Anders dan zijn voorganger Cees Willemse koos Nieuwenhuijse voor een systeem met drie spitsen en een zone-verdediging. ,,Dat is geen kwestie van een eigen voetbalvisie. Ik heb er de spelers voor, zo simpel is het. De jongens hebben het ook goed opgepakt. Alleen nu het minder gaat, zie je dat het geloof ook minder wordt. Nu rijzen er bij de jongens vraagtekens bij de manier waarop we spelen. Dat is niet alleen bij SKNWK zo, dat zie je overal. Resultaten zijn altijd heilig. Samen moeten we er hard aan werken om uit de impasse te komen. De vraagtekens moeten weer uitroeptekens worden.“
Nog altijd staat SKNWK te boek als een van de best voetballende ploegen in de derde klasse. Niettemin is de achterstand op buurman Duiveland opgelopen tot vijf verliespunten.
,,De tegenstanders weten onderhand hoe we spelen en stellen zich daar op in. Elke week spelen we tegen ploegen die zich tegen ons ingraven. Zelfs een ploeg als GPC deed dat. We hebben moeite met de kleine ruimtes die de tegenstander ons gunt. Teveel spelers presteren op dit moment ook wisselvallig. Bovendien mist SKNWK een over-mijn-lijk-mentaliteit. We zoeken teveel de voetballende oplossing.“
Zeelandbrug
Nieuwenhuijse zelf is nog altijd gek van het spelletje. Trainers zijn eigenlijk ook niet meer dan gemankeerde voetballers. Te oud en te stijf geworden, ingehaald door de tijd. Het liefst dolt hij nog mee in een partijtje, of wil hij de beste zijn bij een afsluitend potje latje-trappen.
Op de weg terug naar huis is hij de Zeelandbrug soms over, voordat hij het weet. Dan neemt de film in zijn hoofd, met allemaal poppetjes op een demonstratiebord, het over van het Zeeuwse landschap. Zoals hij op zaterdagnacht nog altijd ligt te woelen in zijn bed en genomen beslissingen analyseert. Ook in de derde klasse blijft Nieuwenhuijse het voetbaldier bij uitstek.
,,Natuurlijk mis je af en toe de ambiance van het voetbal in de top. Het publiek, de grote sportparken, het werken met voetballers van uitzonderlijke kwaliteit. Daar staat tegenover dat ik nu bij een echte vereniging zit. Zaterdagochtend nog gingen veertig man van de vereniging samen verwarming aanleggen in een kassencomplex bij Sirjansland, om op die manier duizend euro voor de club te verdienen. Dat soort zaken maak je niet veel meer mee. Na afloop van de wedstrijd zitten alle elftallen hier ook door elkaar in de kantine. Ik vind het prima zo. Na de wedstrijd zijn mijn spelers vrij. Ze hoeven van mij echt niet geforceerd met een droog broodje bij elkaar aan tafel te zitten.“