Tikkie Terug Deel 601 – Als verzorger maak je van alles mee (deel twee)

Logo Tikkie Terug

Op onze oproep voor ‘kopij’ voor deze vaste rubriek kregen we opnieuw reactie van Jan de Jonge. Hij was in het verleden ook zeer actief in ons toenmalige clubblad ‘De Voorzet’ en in de periode 2008-2016 had Jan met zijn eigen column ook een vaste plek op deze website.

Voor deze nieuwe editie van Tikkie Terug, deel 601, leverde Jan opnieuw wat aan (waarvoor onze hartelijke dank).

Als verzorger maak van je van alles mee (deel twee)

Trainer.

Even nog verder terug. Toen ik op de opleiding voor fysiotherapie in Vlissingen zat, was er een mede student die voetbalde. Hij vertelde een keer dat ze een nieuwe trainer hadden. “Dat is me er eentje zeg. Bloedfanatiek en eigengereid.” Op m’n vraag waar die trainer dan vandaan kwam, zei ie:”Aan z’n tonval te horen komt ie uit den Haag of omgeving.” Z’n laatste club was Arnemuiden. Daar kreeg hij mot met hun favoriete spits.

Toen ik dat eens na zocht las ik: “Na hem – die lievelingsspits van ’t thuispubliek- twee wedstrijden niet opgesteld te hebben, haalde de trainer bakzeil. Die op wraak zinnende spits scoorde toen in tien wedstrijden elf keer.”  Dat kan je op twee manieren uitleggen. De trainer was slim de spits te tergen en toen scoorde hij veel of de trainer moest toch het publiek te vriend houden en stelde hem dan maar op.

Later werd hij trainer en deed nog veel meer bij SKNWK.

 

Sjaan.

Ik behandelde deze weduwe al lang. Zij vertelde honderduit. Ze was gek met haar hondje. Sjaan noem ik haar maar. Sjaan was bekend met cafévoetbal. Laat haar kleindochter nu ook enige tijd verkering krijgen met een voetballer van het eerste elftal van SKNWK. Op het veld van SKNWK kwam ik Sjaan toen tegen met haar hondje. Ze kwam naar haar kleinzoon kijken en naar wellicht de toekomstige man van haar kleindochter. In de rust kreeg het hondje water uit een bakje. Zelf nam ze een pilsje. Toen de wedstrijd afgelopen was en ik met de spullen naar de kleedkamer liep , feliciteerde ze mij in het voorbij gaan met de overwinning. Toffe Sjaan was in haar element, ze had weer een mooie voetbalmiddag gehad.

 

Warm zetten.

Hij belde dat hij rugpijn had en dat hij warm gezet wilde worden. Oké. Alhoewel een speler uit het vierde of dat nu zo gauw nodig was. Of hij er zelf ook iets aan kon doen. Natuurlijk met Midalgan of Tijger balsem insmeren.  Ook zei hij : “Er komen toch eerste elftalspelers die warm gezet worden door jouw, want dat heb ik gehoord.” O, zo dacht ik. Dan zal ik je warmzetten ook. Dat varkentje zullen we eens wassen of beter die zullen we het vuur eens aan de schenen leggen. Ik maakte en papje van Hot Balsem, Tijger Balsem en het Spaanse Reflex met plastic handschoenen aan. Zo madame Jeanette is hier kinderspel bij.

Toen hij voor behandeling kwam,heb ik nog gevraagd of ie echt warm gezet wilde worden. Jawel! Met mijn plastic handschoenen aan  wreef ik rustig het hete smeersel op z’n steeds roder wordende rug. Hij begon wat onrustig te worden. “Lekker warm hè, zei ik. “Maar ontspannen blijven liggen het moet er intrekken.”zie ik er bijna lachend achteraan. Ik wilde bijna nog vragen of ie een goede brandverzekering had, want de vlammen sloegen er bijna uit, maar ik beheerste me. Het aankleden deed hij heel voorzichtig en met een pijnlijk gezicht. Zo die zie ik niet meer terug om warm te zetten, wist ik.

 

 Jan de Jonge.