Gerard Olijhoek regelt zijn eigen voetbalfeestje

Bron: www.wereldregio.nl

Hij is met zijn bijna 85 jaar absoluut nog niet van plan het aardse voor het hemelse te verlaten, maar Gerard Olijhoek geeft toch de voorkeur aan een feestje boven een uitvaart, waar hij immers niemand meer kan spreken. Dat feestje is vrijdag 13 juni in de kantine van SKNWK. Waar anders? Want Olijhoek is verbonden met die club. Sowieso met voetbal waarvoor hij elke denkbare functie wel heeft vervuld.

Hij begon zijn trainerscarriere ooit in Wemeldinge, waar hij als ‘Westerling vanuit Leidschendam’ zijn debuut maakte. Hij sprak het dialect natuurlijk niet en voor de spelers van de vereniging was het de kat uit de boom kijken. Maar het lukte, want in alle uitspraken van Olijhoek zit geen woord Frans.

Ooit voetbalde hij niet onverdienstelijk in het Haags elftal samen met de later bekende Lex Schoenmaker, die het ooit tot Feyenoord schopte. ‘’Maar ik wilde graag het onderwijs in, lesgeven. Maar vanuit de Ambachtschool was dat niet logisch. Weet je, met trainen doe je in feite hetzelfde.’’

Zijn filosofie is spelers waarderen voor hun specifieke kwaliteiten. ‘’Tegenwoordig moeten ze allemaal allround zijn. De grootste onzin. ‘’Maar weet je, keepers staan op het doel omdat ze niet kunnen voetballen. Dan moet je ook niet naar hem terugspelen. Je moet de andere kant op.’’ In zijn latere leven is hij nog wel spelers van weleer tegengekomen, die hem nog dankbaar zijn voor de manier waarop hij ze wist te waarderen. Dat hij in zijn decennialange carriere ook vijanden heeft gemaakt, neemt hij op de koop toe.

Gerard Olijhoek

Olijhoek is nog van de oude stempel en eist discipline van zijn spelers. ‘’Ik ging niet ’s avonds in een café kijken of ze er zaten. Nee, dat is hun verantwoordelijkheid.’’ Hij verhaalt over spelers, die voor een wedstrijd graag een borreltje of een sigaretje wilden. ‘’Ik zei doen. Ja, als ze dat helpt moet je ze laten doen.’’ Tegelijkertijd eiste hij van zijn spelers inzet. Als het daaraan ontbrak, was hij ‘not amused’. ‘’Ik hoor dat ik streng, maar rechtvaardig was. Nou dan is het toch goed.’’

Inmiddels is Olijhoek op een respectabele leeftijd gekomen, maar nog steeds traint hij incidenteel keepers. ‘’Ik schiet niet meer zelf op het doel. Dat lukt niet, maar het is nog zo leuk om te doen.’’

Gerard Olijhoek was getrouwd met het voetbal én met zijn Ria, 59 jaar maar liefst, totdat ze ruim twee jaar geleden overleed. Tel daar zijn hartklachten bij op en hij heeft het wel voor zijn kiezen gehad. Wat hij overigens in zijn huwelijk heeft geleerd, volgens eigen zeggen, is dat vrouwen hun twee hersenhelften gebruiken en mannen vaak maar één.

Maar ondanks die ene hersenhelft staat hij toch nog volop in het leven. Hij gaat liever naar een wedstrijd van SKNWK dan dat hij voor de televisie naar een topwedstrijd kijkt. ‘’Dat sociale gebeuren is waarvan ik geniet. Een praatje met die en die.’’ Dat verklaart waarom hij nu het nog kan iedereen wil ontmoeten, die op zijn pad is gekomen. ‘’Veel leuker dan een uitvaart toch. Dan zou je een gaatje in je kist moeten maken om te zien wie er zijn. Mijn dochters zeggen het ook: op zo’n uitvaart komen veel mensen die wij niet kennen. Cadeaus wil hij niet. Liever ziet hij de feestgangers wat geld in de pot stoppen voor de jeugd van SKNWK. Wie met hem herinneringen wil ophalen meldt zich aan via feestgerard85@gmail.com