5 redenen waarom Kelderklassers waardeloze voetballers zijn

Bron: www.dekelderklasse.nl

5 redenen waarom Kelderklassers waardeloze voetballers zijn

Voetbal bestaat uit een heleboel verschillende factoren. De gemiddelde Kelderklasser scoort ondermaats op ze allemaal, maar er zijn een aantal specifieke onderdelen die toch wel het grootste aandeel hebben in ons wantalent. Neem nou onze ongecontroleerde balaanname of de welbekende vuurpijl. Heb je een Kelderklasser al eens écht voor de bal zien vechten? Nou dan. Hier 5 redenen waarom Kelderklassers waardeloze voetballers zijn.

Een bal aannemen is misschien het eerste wat je leert als je op voetbal gaat, maar op de een of andere manier gaat het daar bij ons al mis. Speel je de Kelderklasser namelijk strak een bal in de voeten weet hij óf überhaupt zijn voet er niet achter te krijgen, of hij stuit zo hard van zijn voeten dat het lijkt alsof hij een ééntweetje geeft. Verder niet zo erg, maar dat ééntweetje is dan weer net te kort om een goéd ééntweetje te zijn.

Het lijkt alsof we onderling hebben afgesproken dat ieder afstandsschot zo hoog mogelijk over moet

Ja, natuurlijk vliegt hij er wel eens legendarisch in, maar we weten allemaal dondersgoed dat het er bij ons voornamelijk op lijkt alsof we op vogelnesten aan het schieten zijn. Lichaam over de bal? Ja, tuurlijk, dat weten wij ook wel, maar ondertussen trappen we wel als levende hefbomen. De vereniging heeft zich ooit scheel betaald aan de ballenvangers die keurig achter iedere goal staan, maar wij Kelderklassers drijven de spot met die malle decoratieve netjes. Tien meter hoog, laat ons niet lachen, net of wij hem daar onder kunnen houden.

We vinden het wel jammer om de bal te verliezen, maar ook weer niet jammer genoeg om daadwerkelijk om te schakelen

Oh, de bal wordt afgepakt? Wat onwijs vervelend, maar natuurlijk niet vervelend genoeg om er weer achteraan te gaan. Hebben we ook helemaal de conditie niet voor. We hebben gisteravond gossimijne languit onder de tap van de plaatselijke kroeg gehangen en vier tientjes Marlboro weggepaft. Bovendien is het natuurlijk ook maar een spelletje, dat voetbal. Meedoen is immers belangrijker dan winnen, of niet soms?

Eerlijk de bal terugwinnen komt niet ons woordenboekje voor

Mochten we dan een keer een tegenstander tegenover ons hebben die ons het bloed onder de nagels vandaan haalt, kunnen we het ineens wel opbrengen om erachter aan te gaan. Dan is de bal ineens heel belangrijk. Waar haalt die hufter het gore lef vandaan om met die enkeltjes van hem ons de bal te ontnemen? Hij. Met die enkeltjes. Die nare vlugge enkeltjes. Uiteindelijk besluiten we toch maar voor de bal te gaan, maar omdat onze voet-oog-coördinatie ook niet al te best is, resulteert het alsnog in een smerige zaag van achteren waarvoor we in het professionele voetbal een donkerrode kaart zouden krijgen.

We staan eigenlijk nooit 100% nuchter op het veld

Jullie trainer denkt misschien dat hij op basis van de trainingen een goede indicatie heeft van hoe er in het weekend gepresteerd zal worden, maar we hebben nieuws voor hem: vergeet het maar. Door de week zijn wij namelijk nuchter, zaterdag zijn we meestal brak of, als het even tegenzit, nog dronken. En hoewel we onszelf met een hoog promillage prima wijs kunnen maken dat dat geen invloed heeft op ons spel, doet ons uiteindelijke spel toch heel anders vermoeden. Niet dat het op de training veel beter is trouwens. We zaten al in de D4 toen we nog niet dronken. Gewoon slecht dus.