Op een ijskoude, snotterige herfstdag in Nieuwerkerk, waren de kleine krijgers van SKNWK-JO10 en MZC’11 klaar om de voetbalarena te betreden. Het was 9:30 uur, de aftrap klonk en de adrenaline stroomde door hun aderen. De regen beukte op hun gezichtjes, maar dat hield ze niet tegen. Onze SKNWK-JO10 selectie was compleet, behalve dan Xander, die zich versliep en dus de reservebank warm mocht houden. Maar maak je geen illusies, Xander zat op hete kolen, klaar om zijn kans te grijpen.
De supporters waren in grote getale aanwezig, volop aan het juichen voor ons SKNWK-JO10 team. De vorige ontmoeting met MZC’11 was nog vers in het geheugen, een pijnlijke nederlaag door een gebrek aan samenwerking en focus. Maar onze kleine krijgers hadden sindsdien niet stilgezeten Ze hadden getraind, gelachen, gehuild en geleerd. Ze stapten het veld op niet als dezelfde spelers, maar als een onoverwinnelijke eenheid.
Met energie als Duracell-konijntjes en een drive die niet te stoppen was, heersten ze over het veld. Ze speelden als een team, hielpen elkaar en bleven gefocust, ongeacht de gure omstandigheden. Dies opende de score met een prachtige inschuiver. MZC’11 maakte gelijk, maar de SKNWK-JO10 spelers lieten zich niet ontmoedigen. Ze bleven voetballen en kansen creëren, wat resulteerde in goals van Mohammed en Levi, waardoor MZC’11 tegen een 3-1 achterstand aan keek. Anice, onze onverschrokken keeper, hield de bal uit het net met enkele fantastische reddingen, terwijl Liz en Teijmen zorgden dat MZC’11 aanvallend niet veel kon uitrichten.
Dies begon de tweede helft zoals hij de eerste eindigde, met een goal, waardoor de score op 4-1 kwam. Jasmijn, die de verdediging leidde als een echte generaal, vond het tijd om ook aanvallend iets te doen. Ze dribbelde naar voren, struikelde over haar eigen voeten, lande op haar akka maar wist toch nog te scoren Mohammed voegde nog een goal toe aan zijn totaal, waardoor hij de dag afsloot met een verdienstelijke dubbel. MZC’11 deed nog iets terug, maar Emily, Sam, Sophie en Xander, onze middenveldmaestro’s, gaven hen geen seconde rust. Als de tegenstander door hen heen kwam, wachtten Liz en Teijmen op hen als onverzettelijke rotsen in de branding. Het hele team was vandaag als een geoliede machine.
De trotse trainer keek toe met een grijns die breder was dan het doel. Hij zag dat alles wat ze op de training hadden geleerd, tot leven kwam op het veld. Het was een moment van puur geluk en trots. Deze jongens en meisjes waren niet alleen een team, maar ook een bende jonge voetbalhelden. Ze hadden vandaag aan iedereen laten zien wat ze kunnen als ze met volle focus spelen. Het resulteerde in een verdiende 6-2 overwinning. Top gedaan allemaal.
Door: Trainer/coach Patrick Habets
Mooi verslag door een trotse trainer 👍