Jan Tierie doet veel bij zondag-hoofdklasser van zoon Gert-Jan
NIEUWERKERK – Met het ‘herintreden’ van Gert-Jan Tierie bij zondag-hoofdklasser Goes komt het aantal Tierie’s bij de Zuid-Bevelandse voetbalclub weer op twee. Wederom, want na het tijdelijke stoppen van zoon Gert-Jan is vader Jan de club trouw gebleven. Wat heet trouw, bezig aan zijn zevende seizoen miste de Nieuwerkerker, bij Goes lid van de technische commissie, welgeteld een wedstrijd.
Wie iets wil weten over Goes in deze voetbaljaargang of de zes ervoor, kan maar het beste aankloppen bij Tierie. Op de tafel in de woonkamer heeft hij zijn opschrijfboekjes, krantenknipsels en jaaroverzichten uitgestald.
Dat is enerzijds hobby, anderzijds uit nood geboren. In 1995 is Tierie getroffen door een tia waardoor hij moeite heeft met het korte termijngeheugen. ,,Daardoor ben ik voor honderd procent afgekeurd, maar ik ben blij dat ik in het maatschappelijk gebeuren actief kan zijn. Ik heb overal een boekje voor nodig. Wedstrijden kijken is al een opgave. Ik kan zomaar de stand kwijt zijn.”
Het bijhouden van feitjes, weetjes en statistieken en ze bundelen is hem niet vreemd. Dat deed hij ook toen hij SKNWK, de club uit zijn woonplaats op steenworpafstand, jarenlang op de voet volgde. Ja, hij volgt zijn eerste voetballiefde nog steeds. ,,Ik zit in de sponsorcommissie en houd nog wel wat weetjes, maar ik ga bij lange na niet meer kijken bij alle wedstrijden”, vertelt Tierie. Eén van de duels die hij in het huidige seizoen wel zag, was een spectaculair en doelpuntrijk treffen in Arendskerke waar SKNWK met 3-4 zegevierde. Opmerkelijk genoeg won ZSC’62 daar recent met dezelfde cijfers. Natuurlijk weet Tierie dat ook, maar zijn passie gaat de laatste toch uit naar Goes, de club die hij, met zoon Gert-Jan in de gelederen, heeft zien stijgen van de derde naar de hoofdklasse.
Sinds het seizoen 2007/2008 is Tierie een trouw bezoeker aan sportpark Het Schenge. De allereerste wedstrijd was Goes-Zierikzee (1-1). Tierie: ,,De bekerwedstrijden ervoor heb ik gemist, want toen was ik nog leider bij SKNWK”. Hoe hij daarna in de technische commissie van de hoofdklasser, dat momenteel strijdt voor lijfsbehoud, terecht is gekomen, weet hij niet meer. ,,Ik heb geen idee hoe ik op gegeven moment in de bestuurskamer kwam. Ik kwam met iemand van de sponsoren in aanraking en raakte aan de praat. Dan gaan de mensen je kennen en gaan ze je dingen vragen.”
Met zes andere personen in de technische commissie dragen ze zorg voor de spelersgroep. Met andere woorden: wie moeten er weg en wie kunnen er komen? ,,En daar moet de trainer het mee doen. Gerard de Nooijer hield zich er, uit oogpunt van de JVOZ, ook mee bezig. Maar een trainer is maar een passant. Ook al heeft het bij Gerard vier jaar geduurd, die kun je niet het hele systeem laten bepalen.”
Onder De Nooijer heeft Goes het goed gedaan: tweemaal gepromoveerd via de nacompetitie en een keer via de nacompetitie in de hoofdklasse gebleven. ,,Ik heb in de technische commissie gezegd: ‘hadden we van die twee keer niet een keer kampioen moeten en kunnen worden?’ Nederland heeft een zesjes-cultuur. Er had meer ingezeten, maar ik til er niet zo zwaar aan.” Zijn opmerkingen geven wel aan waar Tierie, die bij thuiswedstrijd altijd in het hokje van de omroeper zit, voor staat. ,,Ik ben wel iemand die zijn mening geeft. Over wie het ook gaat. Anders moet je het me niet vragen.” En nog een keer over de vertrekkende coach: ,,Gerard is behoorlijk benaderbaar, maar ik ga er niet over uitwijden”, doelt de Nieuwerkerker op die ene keer dat hij niet te spreken was over de manier van voetballen door Goes. ,,Ik heb hem verschillende tips gegeven en die heeft hij ter harte genomen. Ik heb ‘m de waarheid gezegd en de wedstrijd erna gingen we anders voetballen. Ik verzin het niet, anders zou ik conferencier worden”, lacht Tierie.
Met de opvolging van De Nooijer heeft hij zich niet bemoeid maar is hij wel op de hoogte gehouden van de aanstelling van oud-international en JVOZ-trainer Jan Poortvliet. ,,Ik kan me zeker vinden in de keuze voor Poortvliet. Hij is een voorbeeld voor het Zeeuwse voetbal.”
Voorbeeldig gedraagt Tierie zich bij Goes, naast zijn ‘werk’ in de technische commissie, als vrijwilliger van de club. Onder zijn ‘leiding’ kwam er bij Goes een hokje voor de cameraman van een regionale omroep, zijn er stoeltjes op de oude, stenen tribune geplaatst en liggen er nu plannen om een deel van dezelfde tribune te overkappen. ,,Ze hebben vrij veel aan me opgehangen. Ik ben wel iemand die doorpakt.”
Goes hoeft niet te vrezen dat ze Tierie van het ene op het andere moment kwijt zijn, mocht zoon Gert-Jan onverhoopt voor de tweede keer besluiten ermee te stoppen. ,,Dan ga ik nog minimaal een jaar door.”