Een andere wedstrijd

‘Sparta staat achter,’ zegt Hugo Borst in een bomvolle zaal, zo’n 900 man, in hartje Rotterdam. Vier SKNWK-ers zitten ook tussen dit uit vrijwel mannen bestaande publiek.

De warming-up voor deze wedstrijd bestaat uit voetbalbeelden op een levensgroot scherm. Herkenning van de voetbalmomenten geeft een directe reactie in de zaal. Bij sommige heel snel, bij anderen valt het kwartje wat later. Vooral de u wel bekende filmfragmenten van van Hanegem en van Gaal als pupillencoach van resp. Feyenoord en Ajax lokken veel reacties uit. Wat opvalt is het verschil in benadering van die pupillen. Van Gaal benadert als zijn het mini-profs, van Hanegem als kinderen die voetballen vooral leuk vinden.

Voor er getost wordt stelt Matthijs van Nieuwkerk, tevens de scheidsrechter, de spelers voor. Zelf in een glimmend yuppies pak laat hij : Henk Spaan, Hugo Borst, Anna Enquist, Herman Koch, Frans Thomése en Nico Dijkshoorn het speelveld op komen. We hebben vanavond geluk, want de hele selectie van Hard Gras is aanwezig. Op het Springer hoorde ik dat soms in de provincie de reserves worden ingezet. Het zijn redactieleden en gastschrijvers van en in het voetbaltijdschrift voor lezers Hard Gras. Hard Gras is, zoals u wellicht weet, een voetbaltijdschrift voor lezers door Spaan en van Nieuwkerk opgericht in de negentiger jaren.

Het februarinummer 2009 bijvoorbeeld gaat o.a. over de klas van Toulon ’97. Het gaat over het befaamde jeugdtoernooi van Toulon, editie 1997. Hoe is het nu met spelers uit die klas zoals Rody Turpijn, ( hij speelde daar tegen o.a. Thierry Henry), met Berck Beelenkamp, Kofi Mensah, Ronnie Pander? Hoe het met Mark van Bommel, Cedric van der Gun, John van ’t Schip is gegaan weten we wel..

Henk Spaan trapt af en leest voor uit zijn boek Alle dagen voetbal. Herkenbare menselijke ervaringen als coach van ’t meidenteam Buitenveldert A3. Zijn dochter speelde ook mee.
Deze witte krullenbol heeft een mooi boek over deze levensfase geschreven, moet u eens, als u opgroeiende sportende kinderen hebt, lezen.

Met z’n mobieltje aan z’n oor loopt Hugo Borst naar de microfoon. Het gaat niet goed met Sparta in Groningen. Als jullie in de zaal nu eens je gedachten op Sparta concentreren. Die kracht ondersteunt door een oerkreet moet Sparta helpen te winnen. Zo gezegd zo gedaan. Een oerkreet, een oorverdovend basgeluid, van meer dan 800 man klinkt door de ruimte. Hugo Borst bedankt ervoor en vertelt daarna over de fase vlak nadat z’n vader is overleden. Hoe zijn beleving van voetbal nu anders is. De toegestroomde supportersschare is in deze fase van de wedstrijd stil door het getoonde indrukwekkende spel.

Anna Enquist leest enkele gedichten voor. De zaal wordt wat onrustig, gaat wat rommelen met blikjes en etenswaren. Er zit even geen pit in de wedstrijd. Er wordt in deze wedstrijdfase maar wat heen en weer getikt.

Als Nico Dijkshoorn met enkele forse uitspraken komt, leeft de wedstrijd weer op. Met zijn cynische, treffende korte analyses krijgt hij het publiek aan het lachen. Met applaus voor zijn parodie op van Gaal op z’n van Gaal’s. Hij scoort.

Dan is het rust. Voetbalbeelden doen de rust zo voorbij zijn. Na rust, geen wissels, zingen we een lied. Willem is een…’ onder begeleiding van Henk Spaan. Herman Koch houdt een korte voordracht. In zijn doen en laten zie je toch trekjes van zijn gespeelde personages uit Jiskefet. Al snel krijgt hij de lachers op z’n hand. Anekdotes en een klein verhaal uit het leven van een voetballer. Je voelt de warmte voor het spelletje erin. Dit is weer een hoogtepunt in de wedstrijd.

Anna Enquist , de enige vrouw in het team, vertelt hoe het is om met mannen rond je voetbal te beleven. De busreizen naar de diverse lokaties beschrijft ze vanuit haar vrouwzijn. Het publiek begrijpt de acties op het veld nu niet precies.

Frans Thomése wordt als gastschrijver van Hard Gras nu uitgenodigd z’n kunnen te tonen.
Hij verhaalt over belevenissen van supporters na een Europese uitwedstrijd. Supporters die verzeild zijn geraakt in de rosse buurt van Hamburg. Hoe ze na veel drank door de hoeren als ’t ware gegijzeld worden. Die hadden het voorzien op hun geld, horloges en mobieltjes. ‘Als oerhoeren zogen ze zich, als waren het zuignappen, met hun geslachtdelen vast aan onze geslachten. Ontkomen was onmogelijk. Een wc ontstopper was er niks bij…..’ U kunt begrijpen dat deze ‘acties’ erg gewaardeerd werden. Het werd zelfs wat rumoerig.
Er is nu duidelijk gescoord door het Hard Gras team.

Nico Dijkshoorn verscheen weer op het speelveld en las uit een voorpublicatie van z’n inmiddels verschenen boek ‘De tranen van Kuif den Dolder.’ Over een club uit de polder
vv Uffelte, die een trainingskamp in Antwerpen beleggen. ‘Uffelte, waar hebben we het over. Een slager met wat huizen eromheen’ laat ie het talent van ’t clubje Zweep Dukels zeggen. ’ Met de bus, het hele dorp was uitgelopen om ons uit te zwaaien’, aldus Touw Reuk, de ‘zeiker’ van ’t team. Dijkshoorn beschrijft de busreis met alle dolletjes en geintjes die bij zoiets horen.

Natuurlijk gaan ze ook in Antwerpen stappen na ’t trainen. Dat loopt uit de hand. De trainer Dolf Segers: ‘ Kuif en Kuitje (Ruwiel) waren opgepakt in een sauna. Speler Douwe Kiebels (eigenaar electriek zaak) hierover: ‘Alles is na België veranderd. Wat Kuitje toen gedaan heeft, dat is niet goed te praten’. Dikkie (van der Tol), laatste man, hier over:’Kuitje was over de zeik. Die was op wraak uit. Als ik dat toen geweten had, dat het hem zo hoog zat, dan was ik nooit mee naar binnen gegaan in die sauna’. Antiheld Kuif zoekt, thuis gekomen, na dit gebeurde troost bij z’n vriendin Anneke Veldkamp (eigenaresse van dierenwinkel Beest & Bende). “Tot het licht werd. Toen is hij naar huis gegaan.’ Zo herkenbaar, zo veel humor weergegeven. De 900 smullen ervan. Wat een wedstrijd!

Hugo Borst tenslotte, in de laatste minuten, meldt met z’n gsm nog aan het oor, dat Sparta helaas verloren heeft uit tegen Groningen. Misschien waren er stiekem toch nog al wat Feyenoorders oppert hij. Gejoel wordt zijn deel.

Matthijs fluit deze van voetbal doortrokken avond af. Met het versterkte gevoel dat ze hun werk voor het tijdschrift niet voor niets doen, gezien de volle bak en het enthousiasme vanavond, bedankt hij ons en wenst ons een goede thuisreis. De wedstrijd zit er helaas al weer op. Er is geen verlenging. Dan maar op naar de derde helft.

Gebroeders de Jonge, bedankt.

Jan de jonge, juni 2009.