Na een nipte nederlaag (Rillandia-thuis) en een oorwassing (Duiveland-uit, altijd lastig) spelen we vandaag voor het eerst voor de competitie. Smerdiek-thuis luidt het affiche en om ons te onderscheiden van de Tholense blauw-zwarten trekken de jongens de op het Willem II-tricot-lijkende reserveshirts van de senioren aan. Velen zijn blij met deze grotere maten, maar Justin snelt met moeders naar huis voor een beter passend broekje. Deze actie plus zijn eerdere verzoek om als wissel te beginnen, maken Justin dan ook tot de eerste reserve. De andere twee zijn Kilian en Noël, die dinsdag vergat mee te gaan richting Duiveland.
De overige elf vormen zo automatisch de basisopstelling: Martijn op de goal, Marcel laatste man, Klaas Willem voorstopper, Pascal links- en Yannick rechtsback; Laurens Jan midmid, Benjamin links- en Bryan rechtshalf; Remco in de spits, Robin links- en Colin rechtsbuiten.
Hoewel Smerdiek (ook in uitshirts) een aantal keer mag schieten, zij het vanuit de tweede lijn, staat het vrij goed bij ons. Gelukkig voor ons en iedereen die SKNWK B1 een warm hart toe draagt, ziet scheids Marc (normaal één der coaches) na enige tellen toch het vlagsignaal van Hilbert, die daar voor wel de nodige wilde armbewegingen uit de kast moet halen. De eerste netbolling levert wegens buitenspel dus géén doelpunt op. Maar we zijn wel gewaarschuwd!
Na een goede pass van Yannick op Remco, kan deze laatste de bal strak voor geven op Colin, die alert komt inglijden, maar helaas niet weet te scoren. Aan de andere kant vliegt het leer wel tegen de touwen en met frisse tegenzin wordt de aftrap genomen. Een aantal keer wordt er goed gecombineerd op het middenveld en na één van die combinaties stuurt Remco op rechts Colin weg. Deze schiet wel op doel, maar niet moeilijk genoeg voor de Smerdiekse goalie. Net voor rust valt jammer genoeg de 0-2 en juist op het moment dat coach Maurits denkt met een negatieve, maar kleine marge van twee te gaan rusten, valt de 0-3, gevolgd door het rustsignaal.
In de pauze krijgt Martijn complimenten voor zijn goede keepen; eerlijk is eerlijk, zonder zijn reddingen was de achterstand veel groter geweest. Klaas Willem, Bryan en Robin worden naar hard gewerkt te hebben, vermoeid gewisseld. Kilian komt op de rechtshalf, Noël op de linkshalf en Justin zal als linksbuiten gaan spelen. Laurens Jan zakt een linie, net als Remco en Benjamin is het blok beton in de spits. Zo’n tien minuten golft het spel heen en weer, maar als de 0-4 wordt gescoord, dan volgt er een storm van aanvallen van Smerdiek. Vlug valt dan ook de 0-5 en de dubbele cijfers liggen op de loer. Marcel geeft als aanvoerder het juiste voorbeeld en schuwt de duels niet (meer). Een teken voor zijn medeverdedigers om een tandje bij te schakelen en in de achterste linie wordt er géén duel meer verloren. Voorin haalt Benjamin verwoestend uit, maar zijn schoot levert ‘slechts’ een corner op. Met Bryan voor Benjamin wordt er vers beton gestort en voor beiden geldt dat ze verdienstelijk hebben gespeeld. Laurens Jan zit er door heen en komt er af. Hierdoor moet Colin wat zakken en komt Robin er weer in, nu als rechtsbuiten.
Een klein slippertje van Martijn, eigenlijk de enige van de middag, bezorgt ‘de gasten’ hun zesde doelpunt. Maar dit zorgt er niet voor dat onze strijd staakt. Remco, Colin en Marcel strijden in de as met hun directe tegenstanders op het scherpst van de snede, terwijl de gebroeders Van der Cingel met tackles veel Smerdiekse voorzetten onschadelijk maken. Noël en Justin zetten op links een paar (mini-)aanvallen op. Aan de overkant werken Kilian en Robin zich het snot voor de ogen. Als de nu pas getoonde inzet er vanaf het beginfluitje bij iedereen is, dan hoeven we niet met 0-7 te verliezen. Ja, 0-7 want de Tholenaren scoren nog eenmaal.
Er zijn zeker wat lichtpuntjes, maar het licht aan het einde van de tunnel is vandaag niet bereikt. Misschien volgende week…
geschreven door: Maurits