S.K.N.W.K. 2 – Kruiningen 2(C) 2-1

Zaterdag 12 maart, de lente zit in de lucht, een uitstekende middag voor de “mooi weer voetballers”. Deze keer stond Kruiningen 2 op het programma. Bij de uitwedstrijd werd met de hakken over de sloot, na een 2-0 achterstand, nipt gelijk gespeeld tegen de geelzwarten. Het tweede was dus gewaarschuwd. Beide ploegen bevinden zich in de middenmoot, dus het beloofde een leuke wedstrijd te worden. Leuk om te vermelden is dat ‘naar horen zeggen’ het jongste tweede ooit op het veld verscheen. Wegens afwezigheid van een aantal oudjes, deden er drie B-junioren mee, tezamen met een aantal van onze jongste senioren was het een het een zeer jong twidduh. Na wat gepuzzel en geschuif was de coach tot een opstelling gekomen. Een aantal spelers stonden niet op hun vertrouwde plek, maar dat was in de eerste minuten van de wedstrijd zeker niet te merken. SKNWK begon uitstekend aan de wedstrijd. Prima combinatiespel leidde al snel tot een aantal mogelijkheden, helaas werden deze niet verzilverd. De snelle openingstreffers bleef dus uit. Na een half uur spelen was het Jurjen die de bal voor doel slingerde richting gelegenheidsspits Koen. Koen kon niet meer dan de bal met het hoofd schampen, gelukkig was het Kevin die alert bleef en de afvallende bal binnen tikte. SKNKW ging met 1-0 de rust in, daar deden ze zich een beetje te tekort mee, omdat ze vele malen beter waren dan de mannen uit Kruiningen. In de tweede helft konden ze dit goede spel niet volhouden, alleen de jonkies Remco, Marcel en Brendan konden het publiek zo af en toe op een aardige aanval trakteren. Door de snelle 2-0 was er gelukkig weinig meer te vrezen voor ’t twidduh. Toon was, in de zestien en op de achterlijn, een aantal verdedigers te slim af. Waardoor het voor Koen een koud kunstje was om de tweede van de middag binnen te tikken. Al snel daarna kon Koen kon zijn opvallende optreden in de spits verzilveren met een tweede treffer. Alleen bleek daar dat hij eigenlijk gemaakt is om de bal uit het doel te houden. Hij schoof de bal in een bijna niet te missen kans net naast, het is hem vergeven. Dit geldt in mindere mate voor Toon, van hem mag toch verwacht worden dat hij de bijna niet te missen kansen wel binnen schuift. Hij moet alleen nog leren dat het soms handiger is om de bal met de binnenkant te schieten, in plaats van het befaamde buitenkantje. Ach, niemand is te oud om te leren! Af gezien van deze momentjes was er weinig te genieten in de tweede helft. Kruiningen kwam zelf nog terug tot 2-1, maar echt gevaarlijk werden ze daarna niet meer. Wel dacht Remco met een prima lop van een meter of vijfentwintig de eindstand nog op 3-1 te brengen. Maar de scheidrechter dacht hier duidelijk anders over. Hij zei dat de wedstrijd eigenlijk al was afgelopen, alleen vergeten was op zijn fluitje te blazen. Waarschijnlijk was de echte reden dat hij wat tumult wilde voorkomen, omdat de grensrechter van Kruiningen iets te enthousiast vlagde voor buitenspel van Remco, wat zeker niet het geval was. Het mocht de pret niet drukken, de drie punten waren in de pocket. Een zeer verdiende en welkome overwinning, na al die gelijke spelen van afgelopen weken.

Nummer 5

geschreven door: Nummer 5